تفاوت جوش لب به لب با جوش سر به سر
جوش سربه سر (Butt weld) به نوعی از جوشکاری گفته می شود که در آن دو قطعه فلزی که قرار است به هم متصل شوند، روی هم قرار میگیرند و سپس با استفاده از جوشکاری، به هم متصل میشوند. این نوع جوشکاری برای اتصال دو قطعه فلزی که روی هم قرار دارند و در یک صفحه هستند، استفاده میشود.
در جوش لب به لب ( Fillet weld) آن دو قطعه فلزی که قرار است به هم متصل شوند، به گونهای که زاویه بین آنها ۹۰ درجه باشد، روی هم قرار میگیرند و سپس با استفاده از جوشکاری، به هم متصل میشوند. این نوع جوشکاری برای اتصال دو قطعه فلزی که زاویه بین آنها ۹۰ درجه باشد، استفاده میشود.
اگر سطوحی که قرار است به هم متصل شوند، روی یک صفحه باشند، از جوش سربه سر استفاده میشود. اگر سطوح به هم عمود باشند، از جوش لب به لب استفاده میشود.
اما اگر سطوح به هم عمود باشند، اغلب با جوش لب به لب به هم متصل میشوند. برای جوش لب به لب، نیازی به آمادهسازی قبل از جوشکاری نیست، همانند جوش سربه سر.
در جوش لب به لب، فلز جوش در قسمت مشترک دو قطعه فلزی به شکل مثلثی روی هم قرار میگیرد تا زاویهای به اندازه ۴۵ درجه با هر دو قطعه فلزی بسازد. برای رسیدن به ضخامت مورد نظر در جوش، جوشکاری در چندین مرحله انجام میشود.
در هر دو جوش لب به لب و جوش سربه سر، به دلیل کاهش حجم فلز جوش شده در هنگام خنک شدن، انقباض رخ میدهد. این مشکل با پیشگرم کردن ویا انجام چندین مرحله جوشکاری در دو طرف مخالف از قسمت مشترک، قابل کاهش است.
جوش سربه سر به دلیل سادگی، برای انواع مختلفی از کاربردها در صنایع مختلف استفاده میشود. این تکنیک پایه، چندین نوع جوش مناسب برای ضخامتهای مختلف جوش را دارد.