جوشکاری لب به لب یا بات فیوژن
یک نوع تکنیک جوشکاری است که برای اتصال قطعات مختلفی از جمله نوارها، پروفیل‌ها، سیم‌ها، ریل‌ها، لوله‌های بخار و گاز و … به کار می‌رود. همچنین برای جوشکاری حلقه‌های کاری مانند رینگ خودرو و دوچرخه، لوله‌های پلی اتیلن و … نیز استفاده می‌شود.
در این روش، دو سر لوله ها گرم شده و سپس با فشار دادن به هم، به صورت دائمی به هم متصل می شوند، که در آن سر لوله ها بر روی یک صفحه گرم قرار داده می شوند. سپس دو سطح تحت فشار کنترل شده با یکدیگر درگیر می شوند و بعد از زمان خنک شدن به هم متصل می شوند و یک اتصال جوشکاری یکدست تشکیل می شود.
جوشکاری لب به لب چندین مزیت دارد، از جمله:
- قابل استفاده بر روی مواد مختلف از جمله پلاستیک و فلزات
- ایجاد اتصال قوی بین دو قطعه مواد.
- کمترین احتمال خمش یا تغییر شکل در مقایسه با نوع‌های دیگر جوشکاری
- استحکام بالا با ذوب کامل
- ماشین کاری آسان
- بازرسی آسان
دیگر مزایای جوشکاری لب به لب شامل عدم نیاز به استفاده از قطعات اضافی، کاهش هزینه ها، کاهش زمان و کاهش خطر نشت محصولات است.
با توجه به اینکه دو سر لوله ها باید به صورت صاف و با دقت بالا بریده شده باشند، این روش جوشکاری گاهی به عنوان “Butt welding” نامیده می شود.
لوله هایی که می توانند با جوشکاری لب به لب اتصال داده شوند، باید دارای ضخامت دیوار و قطر بیرونی یکسان باشند. این روش جوشکاری برای لوله های پلی اتیلن یکی از قدیمی ترین و به صرفه ترین روش های جوش پلاستیک ها به خصوص پلی اتیلن محسوب می شود.
معایب جوش لب به لب شامل محدودیت هندسی جوشکاری است که می‌تواند کاربردها را محدود کند. همچنین، این روش برای اتصالات پلی اتیلن به کار می‌رود و در صورت استفاده از آن برای اتصالات فلزی، نیاز به جوشکاری فلز به فلز دارید.